Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2010

Γιατί δεν έγινα ζωγράφος..Part I

Εισαγωγή..

Από μικρό παιδί ήθελα να ζωγραφίσω.
Ξεκίνησα από τη μπλούζα του διπλανού μου στο δημοτικό. Σωτήρη τον λέγαν. Ησυχο παιδί.Κι αριστερόχειρας. Πάντα έτρεφα έναν ανεξήγητο θαυμασμό για τους αριστερόχειρες.Εκανε τα ωραιότερα γράμματα στην τάξη ο Σωτήρης .Βαθιά μέσα μου πίστευα, πως αν έγραφα κι εγώ με το αριστερό θα μπορούσα να κάνω κάτι καλύτερο από τη μαζική γενοκτονία μελάνης στο τετράδιο μου. Η μάνα του πάντως δε φάνηκε να συμερίζεται τον ενθουσιασμό που είχα για το αριστερό χέρι του γιού της, έτσι την ανάποδη την έφαγα με το δεξί....''Αν ξανακάνεις τη μπλούζα του γιου μου καμβά θα στο βγάλω το μαλλί. Δε θα πλένω εγώ τις δικιές σου καλλιτεχνικές ανησυχίες'.
Αντε πιάσε ξανά μαρκαδόρο..Σιχάθηκα και τη ζωγραφική και το πλύσιμο στο χέρι...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου