Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Inspiration

Έμπνευση..
Ουσιαστικό γένους απροσδιορίστου κι αορίστου...Χρόνου..
Γιατί συνήθως θυμάσαι και αναπολείς τις καλές εκείνες μέρες που την είχες αστείρευτη κι έγραφες ακόμα και σε λαδόκολλα ταψιού..Ενώ τώρα, ακόμα και μετά από  πέντε ώρες διαλογισμού κάτω από καταρράκτη, οι σκέψεις σου αρχίζουν και τελειώνουν με ένα ερωτηματικό..
Απροσδιορίστου, γιατί σήμερα συμπεριφέρεται  σαν ανώριμο οχτάχρονο αγοράκι που σου πετάει οπωροκηπευτικά, καθώς ούτε για ομιλία σε πανηγύρι δεν είναι τα γραπτά σου, ενώ χτές ήταν μια σοβαρή κυρία που κατέφτασε στην ώρα της κομψή και λαμπερή χαμογελώντας..
Κι ερωτώ..
Τι γίνεται αν έρθει όταν πρέπει αλλά κρατάει ένα καλαθάκι με εδώδιμα;
Πόσο μακριά πρέπει να φτάσεις και πόσο χαμηλά πρέπει να πέσεις για να απαλλαγείς από αυτή;
Μετά από απόσταγμα σκέψης κατάλαβα οτι πολύ απλά δε μπορείς..
Η ίδια δύναμη που σε ωθεί να φας στις τέσσερις το πρώι μέσα από την κατσαρόλα, μπορεί να σου δώσει φτερά για να απογειώσεις τη φαντασία σου. Αρκεί να απομονώσεις όλες σου τις αισθήσεις, όλες σου τις αλήθειες ,όλα αυτά που ο κόσμος θεωρεί δεδομένα..
Κάπου εκεί μέσα στην κατσαρόλα μπορεί βρίσκεται και η δική σου έμπνευση.Κάποτε ίσως κολλήσει..Μα πολλές φορές ένα γερό ανακάτεμα είναι το μόνο που χρειάζεσαι..


Credits to Teo for the Inspiration