Uli Jon Roth Θεσσαλονίκη

-Αγαπητέ μου ασθενή έχεις Uli-τιδα…

-Γιατρέ μου είναι σοβαρή;;

-Ευτυχώς ναι…

Όταν πρωτοάκουσα τον Uli να παίζει κιθάρα ανατρίχιασα..

Όταν δε τον άκουσα να παίζει πιάνο, μου έσπασε τα νεύρα και πίστεψα πως μου κάνει πλάκα ο Θεός.. Δε γίνεται να παίζει τόσο μαγευτικά σκέφτηκα .. Βέβαια κάθε φορά που τον ακούω σκέφτομαι να μη ξαναπαίξω κιθάρα, καθώς  δίπλα του εγώ απλά την ξεφτιλίζω, αλλά ευτυχώς μπορώ και χαρίζω άπειρες στιγμές γέλιου με τη  μουσική μου, γι αυτό και το ξεπερνάω γρήγορα.. Σαν ανέκδοτο ένα πράγμα…

Πραγματικά δεν ξέρω τι να πρωτοπώ για τον Uli Jon Roth…

Όταν κάποιος θυσιάζει μια  γεμάτη  με προοπτικές καριέρα στους Scorpions για να ακολουθήσει ένα δικό του project και όπου τον βγάλει ο δρόμος εμείς δεν έχουμε παρά να υποκλιθούμε μπροστά στην ταστιέρα του..

Η συναυλία

Η συναυλία ξεκίνησε γύρω στις 22.30 .. Κόσμος  λιγοστός, μια βραδιά που ελάχιστοι απολαύσαμε.. Και αν σε άλλες συναυλίες έχω χαριτολογήσει με το κλασσικό ‘στο τέλος θα μας φωνάζουν με τα ονόματα μας’, τότε η βραδιά αυτή ήταν κάτι τέτοιο.. Όχι κάτι τέτοιο.. Τέτοιο ακριβώς…

Καθώς όμως τα αεροπλάνα στη Γερμανία έφαγαν πόρτα λόγω καιρού το γκρουπ εμφανίστηκε κουτσουρεμένο..... Δε μάσησαν όμως και προπαντός δεν ακύρωσαν τη συναυλία. Τις θέσεις λοιπόν των μη παρόντων πήραν δικοί μας έλληνες.. Κι επειδή ήταν και με μισή πρόβα τα παιδιά, ακούσαμε σχεδόν αποκλειστικά (και δε μας χάλασε καθόλου) Scorpions me Uli..Δηλαδή Pictured Life, Fly to the rainbow,Dark Lady, όλα τα καλά.. Έλειψαν βέβαια τα Yellow Raven και This is Your Song, αλλά είπαμε μισή πρόβα…

Απ ότι έμαθα η συναυλία της Αθήνας ήταν σαφώς ανώτερη καθώς το υπόλοιπο γκρούπ κατάφερε να πετάξει τελικά και να  χαρίσει στο κοινό του Ζυγού ένα εξαιρετικό 3ωρο show.. Τι να κάνουμε ήμασταν άτυχοι..

Uli Jon Roth

Απλός χωρίς να χρειάζεται διθυραμβικές αντιδράσεις, ένας άρχοντας συνθετικής αρτιότητας και εκτελεστικής δεξιοτεχνίας άρχισε να υποτάσσει τις νότες και μας έστειλε από εκεί που ήρθαμε.. Σαν μπουλντόζα τσαλαπάτησε ότι νόμιζα εκείνη τη στιγμή πως ήταν σόλο και έχοντας συνέχεια τα μάτια μου πάνω στην κιθάρα του,  κατάφερε να με κάνει να αλληθωρίσω … Άνετος πάνω στη σκηνή, φιλικός με τον κόσμο πάλεψε να διώξει τον Γερμανό που έχει μέσα του και να γίνει ένας με τους Ελληνάρες που ωρύονταν από κάτω..

Το μόνο που μπόρεσα να κάνω ήταν να κλείσω τη μηχανή μου, να κλείσω και τα μάτια και να αφεθώ..

Γυρνώντας σπίτι έριξα μια θλιμμένη ματιά στη δική μου κιθάρα.. Θα κάνω μάλλον καιρό να την αγγίξω…

Ξεχώρισαν και αυτά…

Ένα μεγάλο μπράβο στα παιδιά που με μισή πρόβα αντικατέστησαν τα βασικά μέλη του συγκροτήματος. Εμένα στη θέση τους θα μου πετούσαν υπογλώσσια ή  θα με μαζεύαν 3 από τη σκηνή λόγω παράκρουσης..

Τα πλήν

Πού είναι ο κόσμος ;;; Πού είναι η διαφήμιση;; Είμαι σίγουρη πως αν έπαιζε η Πάολα δίπλα στη Βίλκα, το μαγαζί θα ήταν τίγκα.. Πρώτον γιατί η μισή πόλη θα είχε γεμίσει με αφίσες και δεύτερον για το γνωστό ‘φάτε μάτια ψάρια’…Δε πειράζει τουλάχιστον όσοι ήμασταν φάνηκε πως περάσαμε καλά…Μετά όμως όταν μας κράζουν και μας λένε μπουζουκούπολη να μη παρεξηγιόμαστε, καλά;; Πάντως απ ότι κατάλαβα δε σας πειράζει και πολύ να χάνετε λεφτά από τις συναυλίες λόγω ανελλιπούς διαφήμισης.. Μάλλον η κρίση δεν έχει φτάσει εκεί ακόμα…

Πού είναι οι φαν των Scorpions;;;

Το λιγότερο που θα μπορούσατε να κάνετε θα ήταν να τιμήσετε με την παρουσία σας τον Uli..Δε μπορείς να λέγεσαι φαν και να σνομπάρεις έτσι τέτοια μορφή.. Αδικαιολόγητοι.. Εκτός κι αν πωρώνεστε μόνο με το Wind of Change..E τότε πάω πάσο…

Ο ήχος

Αν η συναυλία γινόταν στα Τάρταρα ή στην τελευταία τρύπα του κλαρίνου θα είχε σίγουρα καλύτερο ήχο.. Βέβαια υπήρξαν και τα τεχνικά προβλήματα αυτή τη φορά οπότε θα τον κόψω εδώ τον μονόλογο…

Σούμα

Ε τι περιμένετε να γράψω;;;;

Είπαμε στο τέλος μένει μόνο η μουσική…